Op het eiland Don Det

Als een schaatser die ondersteboven tegen het plafond aan geplakt is, schiet het razend snel naar de andere kant van de kamer. Pas als hij daar stil blijft zitten, zien we de omvang van onze bezoeker. Een lijf van minstens vijf centimeter deersnee en all-over bedekt met korte, stekelige haren (zo eentje die je normaal alleen in de dierentuin ziet). "Wat te doen" vragen we elkaar af zonder het daadwerkelijk uit te spreken. Op de gedeelde veranda voor onze kamer is onze host in de weer met de gasten in de kamer naast ons en we besluiten het klusje aan hem toe te vetrouwen. 'Aah big spider, okay okay' zegt hij met een grote lach en hij pakt er de handbezem bij. Al snel heeft onze harige vriend door dat er zojuist een hetze tegen hem van start gegaan is en hij schiet terug naar de voorkant van de kamer. Danciëlle is in no-time de kamer uit en Dennis staat verstijft met het insect boven z'n hoofd. Uit de tweede poging van onze lachende macho blijkt dat het toch niet zo'n geroutineerd klusje voor hem is, als hij ons wil doen voorkomen. De spin schiet door een ruime spleet de kamer uit en wordt daar geraakt door de klap van de handbezem, waarme hij direct de mekong in geslagen wordt. Althans zo ziet het eruit. Danciëlle heeft haar twijfels en verdenkt onze lachende Laotiaanse gastheer van een stukje acteerwerk. Ach zo snel zal hij niet terug boven ons bed kruipen, toch?

Wij zijn dus in Laos. Om precies te zijn, we zijn de afgelopen vier dagen in Don Det geweest, een klein eilandje midden in de Mekong rivier, gelegen bij de grens met Cambodja. Na heel wat uurtjes reizen (met daarin ook een hele leuke middag Bangkok), kwamen we hier best vermoeid aan. Om daarvan bij te komen is dit eiland echt ideaal want het is super 'laid back'. De bevolking leeft van het toerisme en doet over het algemeen niet veel meer dan een beetje in de hangmat luieren, eten maken en kletsen. Er zijn ongeveer net zoveel Latianen op Don Det als buffels, die je overal (maar vooral in de talrijke rijstvelden) ziet liggen. We hebben verschillende wandeltochten gemaakt en veel mooie dingen gezien. Vanaf de zuidkant van het buureiland Don Khon hebben we een boottocht naar de Irrawady Rivierdolfijnen gemaakt, waarvan er nog maar enkele tientallen in het wild leven. Ze leven ook nog eens in kleine afgezonderde groepjes (hier op de grens met Cambodja leven er 8, waarvan 2 jongen) over ZO-Azië, waardoor ze waarschijnlijk binnen enkele jaren zullen uitsterven!

Aan het regenseizoen hebben we al redelijk wat neerslag te danken, met als klapper een urenlange wolkenbreuk die ons hutje op en neer deed shudden. Gelukkig is het overdag bijna altijd droog. 

Tot op heden hebben we nog niet écht contact gehad met lokalen, zoals we dat in Ghana regelmatig hadden. We denken (en hopen) dat dit komt omdat Don Det best toeristisch is en dat het op andere plekken makkelijker zal worden.

Vannacht hebben we natuurlijk de wedstrijd gekeken. In de Reggae Bar zaten we tussen de hippies en met een Beerlao in de hand. Op den duur kwamen er steeds meer locals bij zitten. Vrijwel allemaal waren ze voor Mexico, behalve de enigste vrouw van het stel. Super fanatiek moedigde ze steeds L(r)obben en co aan en ging vol op in discussie met de andere locals. Na het geweldige slotstuk, zegt ze tegen Danciëlle 'I bet Holland'. We hopen dat ze een mooi zakcentje verdiend heeft, want het was erg grappig gezelschap.

Vandaag starten we onze route noordwaarts, met Als eerste stop Champasak. We zijn benieuwd wat we daar weer gaan zien en meemaken. 

Groetjes ons!