Gesetteld in Cape Coast

Na zo'n twee weken onderweg te zijn, ben ik al een heel eind gewend geraakt aan dit mooie land. Dat merk ik aan kleine dagelijkse dingetjes. Zo betrapte ik mezelf er gisteren onder de douche op dat het koude water me totaal niet meer deert. Ook lijkt er iets te missen, tijdens een van de spaarzame momenten dat er geen luidde reggea muziek te horen is. Wat bijzonder blijft, is de smaak van het fruit... ongeloofelijk lekker!  Laatst had ik een ananas gekocht en liet hem (zoals we in Nederland gewend zijn) een paar daagjes liggen om te rijpen. Dom natuurlijk, want alles halen ze hier natuurlijk rijp van de plant.... van de ananas was niet veel meer over, maar zijn vervanger was erg lekker.

Momenteel verblijf ik in Cape Coast in een klein en leuk (eco) hostel. Vanaf m'n kamer heb ik een prachtig zicht op Cape Coast Castle... heel mooi, maar de verhalen achter dit slavenfort zijn niet minder ernstig dan bijvoorbeeld het ons allen bekende Auschwitz.Ik ben van plan om voorlopig hier in Cape Coast te blijven. Naast het genoemde fort en de stad zelf, zijn hier in de omgeving namelijk verschillende daytrips te maken.

Hier in Cape Coast zijn aanzienelijk meer toeristen dan dat ik elders in Ghana gezien. Enerzijds leuk voor je persoonlijke contacten, maar de bevolking hier, is ervaren met toeristen en heeft een andere houding. In Ghana had ik nog niet meegemaalt dat kinderen schooien, maar hier in grote getalen. Terwijl deze regio veel meer welvaart kent dan het Oosten, waar ik de eerste week was. 

De laatste dagen heb lekker rustig aan gedaan. Desalniettemin heb ik mooie dingen gezien en meegemaakt. Donderdagnacht vond het (voorlopige) hoogtepunt van de reis plaats. Tijdens een strandwandeling vonden we een joekel van een waterschildpad, druk bezig met het leggen van eieren. Gedurende twee uren zaten we naast haar, terwijl ze druk in de weer was. Heel erg indrukwekkend om zo dichtbij zo'n bedreigde diersoort te kunnen zijn, die ook nog eens onverstoord doorgaat met haar ding. Volledig uitgeput van al het graven, kroop ze terug de zee in... De eieren hebben we opgegraven en bij de lodge weer begraven. De dorpelingen zien deze namelijk als lekkernij.

Ik wens jullie allemaal een fijne werkweek. Na deze week vervolgt de reis zich in Noordelijke richting, maar niet voordat ik Dancielle in Accra opgepikt heb. Heel fijn nieuws trouwens: Dancielle heeft haar reis met tien dagen uitgebreid, we vliegen nu samen terug naar Nederland. Nu stop ik met vooruit kijken, want dat terugkomen duurt nog een hele tijd... gelukkig!