Malalia, malalia

Twee verschillende reisverhalen deze keer. Het verhaal hiervoor hebben we samengesteld op 17 juli om de volgende dag, terug in de bewoonde wereld, te uploaden.

Maar dat gebeurde dus niet. Dennis werd die nacht ziek. Hoge koorts, diarree en trillen. Pijn in gewrichten en hoofdpijn. Allen verschijnselen van malaria, maar ook dengue. Water raakte 'snachts op, door het vele vochtverlies. 'sOchtends viel hij steeds weg. De man van het guesthouse hielp ons naar de dorpszuster te brengen. Testjes. Malalia, malalia werd steeds gezegd, wijzend op het bloedtestje. Malaria dus. Veel drinken was het advies en we kregen wat pillen mee.

Terug in Luang Prabang brak een tweede nacht zonder slaap aan. Steeds contact met Nederland en een Thaise dokter. We moesten zo snel mogelijk een second opinion laten doen. Wat een verschrikkelijke toestanden in het ziekenhuis. Overal mensen op de grond. Vies. Gehuil. Honderden (grote) insecten tussen de mensen. Geen ramen. Stank. Gekrijs. Doktor wakker maken in 'laboratorium'. Handen en voeten Engels. Testje doen. Geen malaria. Dengue? 'Not sure'. Did you test? 'Yes, no dengue'. Geen dengue op de uitslag te zien. 

Koorts was gezakt tot 38 ºC en gezien de faciliteiten in Laos wilden we koste wat kost niet blijven en onze vlucht naar Bangkok nemen. Haasten, want vlogen al rond 7:00 uur.

Vanaf Bangkok naar huis? Niet zonder diagnose zegt reisverzekering. Blijven dus. Geen zin in Bangkok. Door naar Kanchanaburi. Slapen, eindelijk! Gaat echt een stuk beter nu. Koorts is flink gezakt en pijn in gewrichten weg. Het is maar goed dat we veel norrit bij hebben, want die is nog steeds flink nodig ;-)

Gelukkig is het verhaal hiervoor natuurlijk veel leuker om te lezen en nieuwe foto's staan er ook op. Veel plezier daarmee. Groetjes ons.